Langs Bretagne

We zijn vandaag, 8 juli, precies een maand geleden uit Amsterdam vertrokken en inmiddels liggen we in Brest.

Frankrijk?

Lézardrieux was onze 1ste haven in Bretagne en ligt een paar mijl landinwaarts aan een rivier. Hier kwamen we ‘s avonds laat in het donker aan. De invaart van de rivier had nog een flinke dwarsstroom en met ook nog een aardig windje was het dus goed mikken om binnen te varen tussen alle rotsen en ondieptes. De invaart wordt met een beperkt aantal lichtenlijnen en lichtboeien aangegeven. In het donker (zonder maan) is het lastig de correcte route te onderscheiden. We zagen allerlei omtrekken van boten die aan meerboeien lagen net naast de vaarroute. Als we ze belichtten met een grote schijnwerper zag het er wat angstaanjagend uit en leken ze ook erg dichtbij te liggen. Bij het verlaten van de haven enkele dagen later bleek dat al die boten op veel meer afstand lagen dan ze ‘s nachts bij invaart leken. Uiteindelijk hebben we schadevrij het dorp bereikt en aangelegd aan een meerboei. Die zijn nog best lastig te pakken te krijgen omdat ze vrij laag op het water liggen en de Pantera best een hoog vrijboord heeft. Dat is dus overboord hangen om er bij te kunnen zonder zelf overboord te flikkeren. We zijn inmiddels een stuk handiger geworden in het te pakken krijgen van een meerboei; ook op andere plekken zoals Ploumanhac’h en l’Aber Ildut hebben we aan die meerboeien gelegen.

Overnachting aan een meerboei bij l’Aber Ildut tijdens een tijstop.

Vanaf Lézardrieux hebben we de Bretonse kust richting Brest gevaren en haar bewonderd. Heel ruig, veel rotsen en inhammen en veel stroming. Hier moet je echt rekening mee houden, anders kom je amper vooruit als je al niet achteruit gezet wordt. Rond de Kanaaleilanden haalden we meer dan 12 knopen op het log, terwijl er nauwelijks wind stond. Ook door het Channel du Four, de westelijke ronding van Bretagne op weg naar Brest, haalden we meer dan 10 knopen. En als dan die stroming botst met een andere stroming of de bodem een erg grillige vorm heeft, wordt het water een ontzettende klotsbak wat resulteert in een soort rodeo-ride.

In Brest aangekomen zijn we nog steeds de nodige klussen aan boord aan het doen en ons aan het voorbereiden op de oversteek van Brest naar A Coruña in Spanje, een tocht van 3 à 4 dagen en zo’n 350 nautische mijlen. Wel even een goed “weer-venster” afwachten dus voor een goede overtocht. Tot nu toe valt het weer nog niet echt mee hier in Bretagne: behoorlijk fris en nat. We hebben ook even verwaaid gelegen in l’Aber Wrac’h; er kwam een stormpje over met windkracht 10…

Klein beetje wind in de verwachting….

Vanmorgen hebben we alvast de gastenvlaggetjes van Spanje en Portugal uitgeknipt van de lap stof waar we een flink aantal vlaggetjes op hebben laten afdrukken van de (ei)landen die we verwachten tegen te komen. Nog een een koordje er aan en klaar!

2 reacties

  1. Geweldig om te lezen.Spannend ook te lezen hoe jullie handelen in het donker. Wat is de bedoeling van de vlaggetjes. Leuk deze blog.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *