Het was natuurlijk heerlijk om familiebezoek te hebben op Martinique! Genoeg om bij te praten en ook nog met z’n vijven gevaren en een nacht voor anker gelegen, zodat het bezoek een beetje kan ervaren hoe het er zoal aan toe gaat aan boord. Superleuk!
Martinique is zoals eerder beschreven super Frans en er zijn ook veel Franse toeristen op het eiland en ook (denken we) van oorsprong Fransen die hier een bestaan hebben opgebouwd. Het is een verademing om de Carrefour te bezoeken: niet alleen maar kool, uien, aardappelen en soms wat sperziebonen, maar ook “gewoon” weer champignons, avocado, prei. En ook weer allerlei Franse kaasjes en natuurlijk Nutella! Daar hadden we ons al helemaal op verheugd.
Het inklaren is hier een makkie. Even op de computer in de jachthaven van le Marin je gegevens invullen, waar je vandaan komt, hoelang je denkt te blijven en waar je dan naartoe gaat en klaar! Bij het uitklaren in St. Pierre idem dito. Daar trouwens ook bij de pharmacie een gratis antigeentest gedaan welke nodig is voor de toegang tot Dominica, het eiland ten noorden van Martinique.
Op weg naar het vliegveld om ons bezoek te verwelkomen hebben we al een enorme detour met de bus, omdat de bus die wij moesten hebben niet komt opdagen (oeps stressmomentje), maar de chauffeurs van 2 andere bussen ons via een alternatieve route toch nog op tijd op het vliegveld laten aankomen. We hebben meteen al een groot deel van het zuiden van het eiland gezien. Veel bananenplantages, een heuvelachtig landschap waar op verbouwd wordt en ook koeien op grazen. Die hadden we ook al een poosje niet gezien! En de wegen zijn prima met Franse borden en wegaanduidingen. En ook weer glasbakken, het blijft toch moeilijk om glas gewoon in de vuilnisemmer te kieperen.
Martinique heeft veel baaien met strandjes met palmbomen. De oostkust heeft een wildere zee, maar ook veel sargassowier, niet echt fijn om daar te zwemmen. Er staan vaak containers klaar om het wier op te kunnen ruimen.
We bezoeken een rumplantage en lopen er later in het noorden bij St. Pierre toevallig nog tegen eentje aan. In beide gevallen kun je aan het huis en het kasteel erbij zien dat hier goed geboerd werd. En wordt, want de laatste bij St. Pierre is nog volledig in bedrijf. Deze ligt er prachtig bij op de glooiïng van de Mont Pelée, de vulkaan die in 1902 het volledige dorp vernietigde met vele doden tot gevolg.
We weten inmiddels een beetje hoe het met het weer zit hier: overdag wat druppels regen en soms een klein buitje. ’s Avonds en ‘s nachts regent het best wel vaak een aantal keren. De laatste avond op Martinique regent het zelfs de hele avond. Met als gevolg dat we ’s avonds wat vaker binnen in de kajuit zitten. Dat is lang geleden!
Dominica – ‘Nature Island’
Vrijdag 1 april laten we Martinique achter ons en zetten koers naar Dominica, zo’n 35 mijl noordwaarts. Langs Martinique zeilen we met kalme gang, maar eenmaal voorbij het eiland hebben we flinke wind van zo’n 20 – 25 knopen. Eenmaal achter Dominica wordt het weer rustig. Bij Roseau worden we voortvarend opgevangen door ene Mr. Bean die ons aan een mooring helpt en ons binnen no time heeft ingeklaard. Via de door ons gemailde agent kost dit US dollar 80; later horen we van een Duits koppel dat zij voor 9 East Caribische dollars zelf hun inklaring hebben geregeld. Ouch!
Mr. Bean regelt ook meteen voor de volgende dag een tour die ons bij de Titou Gorge en de Trafalgar Falls brengt. Bij de 1ste komt de Pirates of the Caribbean weer om de hoek kijken: ook hier zijn destijds filmopnames gemaakt. Het regent als de 20-jarige gids voor ons uit de kloof in zwemt tot vlakbij de waterval. Hij heeft mij met een versleten zwemband aan een touw achter zich aan, het touw soms in zijn mond om zwemslagen te kunnen maken. Ik probeer zo dicht mogelijk achter hem aan te zwemmen en hij checkt steeds zorgzaam of we er nog zijn. Het water is heerlijk verfrissend. Voor de Trafalgar Falls klimmen en klauteren we op blote voeten zo’n 3 kwartier over soms glibberige rotsen naar boven om in de poel waar het water in klatert te zwemmen. Er vlak naast is een warmwaterbron die ijzerhoudend is waardoor de rotsen rood kleuren. En het water hier is heerlijk warm! We dobberen een poosje van warm naar koud en terug voordat we weer naar beneden gaan.
Na een dagje luieren, blog schrijven en wassen schuiven we op naar het noorden van Dominica, naar Portsmouth. We vinden Dominica prachtig met zijn ruige, groene tot knalgroene natuur waar van alles groeit: koffie, bananen, cacao, ananas, mango, papaya, passievrucht, guave, citrusvruchten, allerlei noten en kruiden, heel veel soorten bomen, tomaten, zoete aardappels, kokosnoten. We leren dat er 11 soorten bananen zijn en dat een bananenplant afsterft nadat hij vrucht heeft gedragen. Alles wordt kleinschalig verbouwd op kleine akkertjes.
We varen met een gids de Indian River op (helaas geen papegaaien gezien) en hiken ook weer met een gids langs en door een riviertje tot we bij het punt komen waar wederom een waterval het riviertje voedt. Ook hier zwemmen we in het heldere en frisse water.
In alle verhalen wordt steeds ‘ Maria’ genoemd, de hurricane die in september 2017 over het land raasde en voor enorm veel schade zorgde. Een groot deel van de infrastructuur was verdwenen, huizen waren beschadigd en hadden maandenlang geen electra. Dominica is toen ook zijn handelspositie kwijtgeraakt. Veel was verwoest en daarna kwam de Covid en nog overheen, dus Dominica heeft het wel te verduren gehad. De hoofdweg van Roseau naar Portsmouth is door China en met Chinese arbeiders hersteld. Wat China hiervoor terugvraagt is niet duidelijk geworden.
Dominica ligt tussen Martinique en Guadeloupe in; deze eilanden zijn Frans grondgebied. Hoewel ook Dominica een tijd Frans is geweest en veel Dominicanen ook Frans spreken, lijken ze zich meer verbonden te voelen met Grenada, St. Vincent and the Grenadines en Antigua, de andere Engels georienteerde eilanden die allen onder de Commonwealth vallen. Queen Elizabeth in haar jonge jaren prijkt dan ook op de East Caribbean dollar.
Wat opvalt is dat huizen meer verzorgd tonen met aangelegde tuinen en ook langs de wegen zijn borders aangelegd; meubilair van barretjes is in elkaar getimmerd, maar ziet er over het algemeen een stuk professioneler uit dan we eerder gezien hebben. Qua winkels is het een beetje terug naar hoe het in St. Vincent and the Grenadines en in Grenada was hoewel er hier ook wel Franse artikelen verkrijgbaar zijn zoals bijvoorbeeld crème fraîche.
De bevolking toont vriendelijk en hulpvaardig en met trots praat men over hun ‘nature island’. Het land is dunbevolkt, zeker in vergelijking met Martinique en Guadeloupe (Dominica 99 inwoners per km2, Martinique 353 en Guadeloupe 235). In Dominica is 80% van de bevolking katholiek en 15% protestant. Wat opvallend is dat veel mensen een slecht gebit hebben. Ook hier weer veel honden op straat en er zijn ook veel stalletjes waar groenten en fruit verkocht wordt. We hebben overigens best veel regen gehad op Dominica, vooral in de hoge bergen. Na een dikke week op Dominica varen we zaterdag 9 april naar de Isles de Saintes, de eilandjes voor Guadeloupe die bij Guadeloupe horen en op zo’n 20 mijl van Dominica liggen.
Het klinkt erg aantrekkelijk allemaal. En de foto’s zijn prachtig. Jullie maken een fantastische reis!
Veel plezier verder!
Mooie plaatjes. Groen, fris. En heerlijke tripjes. Top. Xxx
Ik zit nu speciaal even achter de pc om alle foto’s in het groot te bekijken! Ze zijn (weer) prachtig!
Liefs uit De Meern