Aangekomen bij onze laatste, meest zuidelijke haven op Lanzarote (Rubicon) besluiten we even pas op de plaats te maken. We zijn steeds bezig geweest met plannen van de vervolgstappen, rondtoeren op de eilanden, boodschappen regelen, etc. en hebben behoefte aan even een tandje minder. We gaan een middagje naar het strand, liggen bij het prachtige zwembad bij de haven, doen bootinkopen (Mul koopt eindelijk zijn felbegeerde Comfort seat!) en laten een aanpassing aan de bimini (zonnescherm) doen. Dit alles kan op 5 minuten lopen van onze ligplaats, dus ideaal!
Ook hier is weer de combinatie van jachthaven met restaurantjes en een wekelijkse markt voor de omliggende resorts wat veel drukte geeft. Bij de ene haven is dat wat nadrukkelijker aanwezig (bijvoorbeeld eerder in de Algarve) dan bij de andere en het karakter verschilt ook wel van de hele avond ABBA-hits tot indrukwekkende trommels. Later bij Puerto Mogán op Gran Canaria horen we veel Nederlands om ons heen; in Nederland hebben Noord- en Midden-Nederland Herfstvakantie.
Nog steeds dragen we overal binnen, in winkels en marinekantoortjes een mondkapje en staan er overal nog pompjes met ontsmettingsmiddelen. Bij de douches is het inmiddels niet meer zo aanwezig, maar de douches zijn vaak ook heel stil.
Fuerteventura hebben we vooral vanaf de boot ervaren met een ankerplaats bij een eilandje Isla de Lobos (al eerder beschreven) en een haven bij Gran Tarajal waar +- 8 andere toeristen rondlopen en we verder overspoeld worden door het dorpsleven daar met veel groepjes kinderen, restaurantjes waar voetbal hard aanstaat (we zijn hier op zaterdagmiddag en -avond), druk geflaneer langs de boulevard en de eettentjes tjokvol mensen. En een heerlijk grote supermarkt. Kortom even vooral het leven van het eiland en geen toeristenmeutes. De kustlijn van Fuerteventura is eerst kaal; in het zuiden zijn meer zandstranden en resorts en toont het ‘bevolkter’.
We ervaren hier bij de Canarische Eilanden dat we eigenlijk vlakbij Afrika zijn: geregeld horen we Marokkaans over de marifoon. Ook komt er steeds weer een “All ships, all ships” warning over de aanwezigheid van migrantenbootjes. Gelukkig zijn wij ze niet tegengekomen. Ook de drijvende walvis waar diverse waarschuwingen over zijn uitgegaan hebben we gelukkig niet ontmoet. Wat er met het beest aan de hand was, is ons nooit duidelijk geworden.
We steken in 1 nacht over naar Gran Canaria naar Mogán waar we een vriendin (ik noem haar mijn andere tweeling, want zij heeft ook een tweelingzus) die we van volleybal al heel lang kennen, en haar partner ontmoeten. Ze probeert bij het uitzwaaien hun hond tot scheepshond te bombarderen, maar dat hebben we maar niet gehonoreerd.
We zijn uit Puerto Mogán vertrokken, omdat er in de haven geen plek meer voor ons was en zijn een klein stukje naar het zuiden opgeschoven. Ook hier ligt de haven (Puerto Pasito Blanco) vol en moeten we over een paar dagen weer verder. De wind door de palmbomen die hier rijkelijk geplant zijn klinkt net even anders dan in Nederland de wind door de naaldbomen vlakbij de kust, maar roept wel herinnering op aan de kust in Nederland.
Tenerife en Gomera liggen ook vol, dus we zijn nog wat onzeker over het vervolg. Wat klusjes aan het doen en aan het oefenen op broodbakken wat we straks nodig hebben voor de grote oversteek. We hebben heel wat supermarkten afgelopen om afbakbrood te kunnen kopen en kregen via andere zeilers de tip dat de Lidl kant en klare broodmix verkoopt. Op naar de Lidl! Ondertussen ook wat actiever actie ondernomen om geen kakkerlakken aan boord te krijgen.
We ankeren voor de haven waar meerdere boten ankeren, zwemmen rondjes om de boot en huren voor 2 dagen een auto om het binnenland van Gran Canaria te doorkruisen en naar Las Palmas te gaan. Het binnenland is zoveel mooier dan de kust! Hier ook een ander slag toeristen (wandelaars en fietsers).
Omdat het nachtelijk varen toch wel een aanslag bleek te zijn op het welbevinden en de nachtrust van de bemanning hebben we een 3de crew member bereid gevonden om in te vliegen, zodat we de klus met z’n drieën kunnen klaren. We zijn hier erg blij mee!
Binnen nu en een paar dagen gaan we oversteken naar Kaapverdië; een oversteek van een kleine 800 nautische mijlen. Eerst naar Palmeira op Sal, dan het eiland Boa Vista en vervolgens naar Mindelo op Sao Vicente.
klinkt allemaal heerlijk, hier in het winderige, regenachtige Nederland. En fijn dat Ingo bij jullie aangesloten is.
Heerlijk om op deze herfstachtige natte zondagochtend op jouw woorden mee te drijven naar zonnige oorden! I love it!! 😘
Heel fijn dat Ingo is gekomen! Ik wens jullie een goede oversteek naar Kaapverdië!
Helemaal top klinkt het.
Fijn een 3e man erbij. Hou je taai en op naar de grote oversteek. Ik geniet v jullie verhalen. Succes met voorbereiden en pak je rust. 😘😘😘